23.07.2016

Devils Tower i droga do Rapid City

Po niespodziewanym noclegu w Ten Sleep  ruszamy w stronę prerii. Co prawda szosa przez Bighorn Mountains nie jest jeszcze całkowicie udostępniona do ruchu kołowego, ale policjant informuje nas, że jest możliwość przejazdu za samochodem pilotem. Czekamy, za nami ustawia się sznurek pojazdów. Po około 40 minutach przyjeżdża pilot i ruszamy. Bighorn Mountains są piękne, skaliste o nieforemnych kształtach, wyrzeźbione przez wodę i wiatr. Wciągamy się na niemal 3000 m. npm. Widzimy ślady po pożarze.  Trwa jeszcze dogaszanie. Obserwujemy, jak helikopter nabiera wodę do podwieszonego pod nim zbiornika i leci nad pogorzelisko. Trzeba przyznać, że Amerykanie mają te manewry bardzo dobrze opracowane. Pożary, to w tym rejonie chleb powszedni. W drodze do Rapid City widzieliśmy jeszcze jeden pożar na prerii, na szczęście daleko od nas.

Devils Tower, to symbol Dzikiego Zachodu, punkt orientacyjny osadników w drodze na prerie, ze wschodu na nieznany zachód. Bardzo chcieliśmy to miejsce zobaczyć. Jest to również ciekawostka geologiczna. Skąd się ta wielka monolityczna góra-skała wzięła? Najprawdopodobniej, to efekt erupcji wulkanicznej. Devils Tower nazywane przez Indian Bear Lodge jest pięknym pomnikiem przyrody, tu nazwanym National Monument. Wygląda niesamowicie.

Dla Indian to od zawsze święte miejsce. Podoba nam się, że informują nas o tym tabliczki przy szlaku. Mamy się trzymać wytyczonych ścieżek, nie naruszać świętego dla Indian miejsca. Zastanawiam się, ilu z nich wciąż w ten sposób traktuje to miejsce. Niemniej jednak mijamy drzewa, na których wiszą kolorowe kawałki materiałów – to symbol nieustannej modlitwy (podobnie jak w Tybecie). Wędrujemy sobie dookoła góry. Nad nami latają golden eagles. Pewnie polują na pieski preriowe, których tu mnóstwo. To takie śmieszne stworzenia podobne trochę do świnek morskich, tylko większe (coś jak średni kot). Mieszkają na preriach, są potencjalnym posiłkiem wielu drapieżników, więc tak, jak mogą, starają się zabezpieczać przed nimi. Budują więc rozległe systemy korytarzy podziemnych i nor na różnych głębokościach. Teraz ich największym wrogiem jest niestety człowiek. Rozwój rolnictwa w tym rejonie powoduje zanikanie prerii, naturalnego środowiska piesków preriowych. Obecnie jest ich tylko 2% niegdysiejszej populacji. Dziewczyny oburzone – nie dość, że Biali wymordowali Indian (oczywiście opowiadamy im również o mordach Indian na osadnikach, ale więcej krwi spłynęło raczej przez białych) – to teraz wybiją pieski preriowe …

Po spacerze i obiedzie pod Devils Tower mieliśmy prosty plan – nocleg na parkingu Walmartu w miejscowości Spearfish. Jest taka generalna zasada kamperowania w Ameryce, że zarząd Walmarta zezwolił, by na tych ogromnych sklepowych parkingach mogły „nocować” kampery – rv’s overnight. Niestety, ku naszemu zdziwieniu, okazało się, że miasto Spearfish tego zakazało. Musieliśmy więc przemieścić się do Rapid City, ok. 35 minut drogi na wschód. Tam przenocowaliśmy na walmartowym parkingu.