Nie dać się:)

W miejskim pędzie codzienności przymykam oczy, wracam do lasów, gór i ogromnych przestrzeni, które nie poddały się człowiekowi. Przypominam sobie fragment „Tryptyku Rzymskiego” JPII –

                               Co mi mówisz górski strumieniu?

                               w którym miejscu ze mną się spotykasz?

                               ze mną, który także przemijam –

                               podobnie jak ty …

                               Czy podobnie jak ty?

Och, nie dać się temu codziennemu pędowi i mieć czas, by przystanąć…